خب فکر کنم تقریبا بشه گفت اغلب بچهها دانشگاه تهران رو دوست دارن و براش تلاش میکنن و دانشگاه تهران یکی از اولویتهاشون هست. منم سال کنکورم عاشق این دانشگاه بودم و میخوندم برای قبولی توی این دانشگاه و حقیقتا هم نسبت به انتخابم راضی هستم. یعنی خیلیا هستن بعد از چند ترم ممکنه بگن اشتباه کردیم و اگر به عقب برگردیم این دانشگاه رو انتخاب نمیکنیم و مواردی از این قبیل، اما من ده بار دیگه هم به عقب برگردم باز انتخابم و اولویتم دانشگاه تهرام هست.
دانشگاه تهران، دانشگاه دولتی و بزرگترین دانشگاه ایران هست که از این نظر القاب “دانشگاه مادر” و “نماد آموزش عالی” در ایران یاد شده که سال 1313 شمسی، در دوره پهلوی اول، به دستور رضاشاه تاسیس شد. احتمالا جزو انتخابهای اول خیلی از افراد باشه! هم از جهت اینکه از اولین دانشگاههای بسیار خوب کشور هست هم از این نظر که بهترین و بزرگترین اساتید ایران رو داره.
این دانشگاه میشه گفت که تقریبا ۹۸ درصد رشتهها رو دربرمیگیره. دلیل اینکه صددرصد نمیگم؛ به این خاطر هست که مثلا سال کنکور خود من رشته مددکاری اجتماعی رو نداشت و من اگر مددکاری اجتماعی رو میخواستم باید دانشگاه علامه رو انتخاب میکردم. حالا توی این مقاله به بررسی دانشگاه تهران میپردازیم و از همه نظر این دانشگاه رو بررسی میکنیم؛ همچنین یه تور مجازی هم از دانشگاه تهران داریم.
از نظر لوکیشن، خود دانشگاه درست توی مرکز شهر قرار داره، توی انقلاب، که از نظر دسترسی بسیار عالیه.
اما نکتهای که وجود داره اینه که خود دانشگاه و دانشکدههایی که داخل دانشگاه هستن توی مرکز شهر و انقلابن و یه سری دانشکدهها هستن که جاهای دیگه هستن و توی انقلاب نیستن. دانشکدههای روانشناسی، مدیریت، اقتصاد، الهیات، زبانها، تربیتبدنی، علوماجتماعی و … دانشکدههایی هستن که انقلاب نیستن و جاهای دیگه از شهرن. حالا هر کدوم ممکنه یه جا باشن، مثلا دانشکده روانشناسی یه جاست، دانشکده الهیات یه جاست، دانشکده زبانها هم یه جاست. و خب با توجه به رشته و دانشکدهای که انتخاب میکنیم باید توجه داشته باشیم که اون دانشکده کجاست و دسترسی بهش چه جوریه. مثلا برای دانشکده روانشناسی یه پیادهروی نسبتا خوبی باید انجام بشه تا برسیم به دانشکده چون به دلایلی سرویس تا دم دانشکده روانشناسی نمیره.
برخی از دانشکدههای دانشگاه تهران، داخل خود دانشگاه و برخی هم داخل خود دانشگاه نیستن و در سطح شهر پخشن.
خب اول بپردازیم به خوابگاههای دخترانه؛ خوابگاه چمران خارج از دانشگاهه و توی منطقه امیرآباد هست؛ که منطقه خوبیه اما خب دسترسی به مترو نداره و نزدیکترین مترو بهش، مترو تربیتمدرس هست. یعنی اگر بخواید با مترو رفتوآمد داشته باشید باید از دم خوابگاه سوار اتوبوس بشید و به تربیت مدرس برید و از اونجا با مترو برید.
از نظر فاصله خوابگاه تا دانشگاه، خب باز بستگی داره که چه رشته و دانشکدهای باشید، یه سری دانشکدهها نزدیکن و خیلی دور نیستن اما یه سری دانشکدهها هم خب دور هستن و خود پردیس مرکزی دانشگاه که توی انقلابه نسبتا دوره ولی خب سرویس و اتوبوس هست و از این جهت برای رفتوآمد مشکلی نیست. محوطه خوابگاه خیلی قشنگه، محوطه خیلی بزرگ و سرسبز و زیبایی داره، جدیدا یه آبنما هم درست کردن که بنظرم زیباییش رو خیلی بیشتر هم کرده. مجمتع چمران خودش چندتا ساختمون داره، ساختمانهای ۷۰، ۷۱، ۷۲ و فیض کاشانی و خب متناسب با اینکه چه ورودی هستین و ترم چندین، به شما توی یکی از ساختمانها اتاق داده میشه؛ مثلا معمولا ترم بالایی ها ساختمانهای ۷۰ و فیض کاشانی هستن و ترم اولی ها مثلا ساختمان ۷۲هستن. و هر چقدر ترمتون و هرچقدر که ترمتون بالاتر میره، ساختمانی که توش ساکن میشید بهتر میشه.
ظرفیت اتاقها ۵ تا ۶ نفره هست(بستگی به اتاق داره) هر ساختمان ۴ طبقه داره، توی هر طبقه یه تعداد اتاق، سرویس بهداشتی و آشپزخونه قرار داره اما حموم هم توی همکف هست. آسانسور هم داره برای کسایی که طبقات بالا هستن؛ اما ممکنه که گاهی خراب باشه. هر اتاق بالکن هم داره(یه سری اتاقا تکبالکنه هستن و یه سری اتاقا بالکن مشترک دارن) و ویوی بالکنها هم خیلی زیباست، طبیعت و سرسبزی و برج میلاده. به به…
از نظر خدمات هم که سالن مطالعه، باشگاه، سوپرمارکت، ماشین لباسشویی و اتاق مخصوص تلویزیون هم داره.
از نظر ساعت ورود و خروج هم، تا ساعت ۱۰ شب میتونین بیرون باشین و تا ۱۰ برگردین خوابگاه و هیچ فرم تاخیری نیاز نیست پر کنید. اما اگه بعد از ۱۰ بیاین، خیلی گیر نمیدن و نهایتا یه فرم تاخیر باید پر کنید، حالا اگر تعداد این فرم تاخیرا خیلی زیاد بشه اون موقع ممکنه بهتون زنگ بزنن یا ازتون بخوان تعهد بدین که دیگه دیر نمیاین. خوابگاه دانشگاه تهران، خوابگاه متاهلی هم داره. در مورد خوابگاههای پسرانه هم؛ خوابگاههای دوره کارشناسی در سطح شهر پخش هستن که البته به طور کلی در منطقه تئاترشهر و خیابان انقلاب هستن. در خوابگاه کوی دانشگاه (پسران) هم که متعلق به دانشجوهای ارشد و دکتری هست، یک ساختمان عمید وجود داره که مختص دانشجوهای کارشناسی استعداد درخشان (دانشجوهایی که معدلهاشون بالاتر هست) هست. تعداد ساختمانهای سطح شهر نسبتا کمتر از حد مناسب هست. ظرفیت اتاقها هم بعضاً بیش از حد هست. خوابگاههای سطح شهر که در خیابان تئاترشهر و انقلاب هستن، به پردیس مرکزی و دانشکدههای اونجا نزدیک هست و پیاده هم امکان رفت و آمد به پردیس مرکزی هست. اما به طور کلی سرویس دانشگاه برای دانشکدههایی که در سطح شهر پراکنده هستند هم وجود داره. طبق شنیدههای من از دانشجوهایی که در خوابگاههای سطح شهر هستن، خوابگاههای سطح شهر اصلا از نظر تمیزی و امکانات در سطح مناسبی قرار ندارن و خب بسیار اذیتکننده است. و اکثرا قدیمی هستند. ظرفیت اتاقها از ۲ یا ۳ نفر شروع میشه و بستگی به ساختمان داره. چون هر ساختمان یکسری ظرفیت خاص برای اتاقهاشون دارن. ساختمان عمید که داخل کوی دانشگاه بود و مجموعه کوی دانشگاه، کلا هم دارای سالن ورزشی، سوپرمارکت، کافه، خیاطی، لباس فروشی، میوه فروشی، رستوران آزاد و امکانات دیگه بود.
از نظر دانشگاه و اعتبارش، خب دانشگاه تهران اعتبار خیلی خوبی داره و حالا اینجوری نیست که بگیم دیگه چون دانشگاه تهرانه پس همه اساتید عالی و باسواد هستن، نه اینطور نیست، توی هر دانشکدهای اساتیدی هستن که نحوه تدریس یا برخوردشون رو که میبینید باورتون نمیشه که اینا توی دانشگاه تهران تدریس میکنن. اما خب اساتید بسیار خوبی هم داره که سر کلاسشون نشستن واقعا به آدم کیف میده.
همونطور که گفتم، دانشگاه تهران، دانشگاه خیلی بزرگ و گستردهای هست! حالا یکم راجع به امکانات و فضاش صحبت کنیم:
بازارچه: دانشگاه تهران فضاها و جاذبههای گردشگری مثل باغ موزه نگارستان داره که بازدید برای دانشجوهای دانشگاه تهران رایگان هست. دانشگاه بازارچه و رستوران نداره.
فضاهای مذهبی: مسجد دانشگاه تهران که از معماری زیبای اسلامی برخوردار هست، برای برگزاری نماز و انجام مراسم مذهبی بناشده.
فضاهای ورزشی: برخی دانشکدهها زمین چمن مصنوعی دارن و بهطور کلی برای خیلی از امکانات ورزشی تخفیف خیلی خوبی برای دانشجوها قرار میدن.
کتابخانه و سالن مطالعه: کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران توی پردیس مرکزی وجود داره و علاوه براین، هر دانشکده هم کتابخانه مجزایی داره.
حراست: قبلا حراست سختگیری خاصی نسبت به چک کردن کارت دانشجویی نداشت اما جدیدا یه مقدار سختگیرتر شدن نسبت به این قضیه. از نظر پوشش که خب کلا دانشگاه تهران نسبت به بقیه دانشگاهها آزادی بیشتری توی پوشش داره، توی همه دانشگاهها شما باید مقنعه سر کنید اما توی دانشگاه تهران اصلا نیاز نیست، روسری و شال هم اوکیه. اما خب جدیدا توی این مورد هم یه مقدار سختگیری بیشتر شده. در مورد ارتباط و رفتوآمد با جنس مخالف هم مشکلی نیست.
کیفیت غذاها: نسبتا خوبه و باز دانشکده به دانشکده ممکنه متفاوت باشه. مثلا دانشکدههای مدیریت و روانشناسی کیفیت غذاشون به نسبت دانشکدههای دیگه بهتره. تنوع غذا هم خوبه. البته اینو باید توجه داشته باشید که وعدههای ناهار رو باید از دانشکده رزرو کنید و از سال اونجا بگیرید و وعدههای شام رو از سلف خوابگاه رزرو کنید و بگیرید. صبحانه هم داره اما مثل وعدههای ناهار و شام رزرو کردنی نیست و شما توی سامانه تغذیهتون یه مبلغ پولی رو شارژ میکنید و تو هر هفته یکبار میتونید برید از محصولات کاله که توی خوابگاه مغازهش هست، به اندازه حدودا ۷۰-۸۰ تومن خرید کنید و پنیر و کره و خامه و آبمیوه و … بگیرید برای صبحانتون قیمت هر وعده هم بین ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ تومنه. فضای سلف هم خوبه و مشکلی نداره. تفکیک جنسیتی که خب هست اما بچهها معمولا توجهی نمیکنن و هرجایی بخوان میشینن. آخر هفتهها هم تا پنجشنبه ظهر غذا میدن، پنجشنبه شب و جمعه ظهر و شب غذا نمیدن و خودتون باید زحمتش رو بکشید.
دانشگاه تهران از همون اوایلی که تاسیس شد تا الان دانشگاه پر جنب و جوشی بوده و انجمنهای مختلف توی دانشگاه فعالیت میکنن و برنامههای مختلفی به مناسبتهای مختلف میذارن. نزدیک انتخابات باشه، مناظرههای جذابی برگزار میشه، ایام مذهبی باشه برنامههای خاص انجام میشه و انجمنهای مختلف فعالیتهای خوبی میکنن! دانشگاه تهران، بهشدت سیاسی هست و دانشجوها موضوعات سیاسی رو زیاد دنبال میکنن.
دانشگاه تهران رشتههای مرتبط با علوم انسانی، علوم پزشکی، علوم مهندسی، هنر و زبانهای خارجه رو داره اما جزئیات هر رشته و ظرفیت هر رشته زمان انتخابرشته کنکور سراسری مشخص میشه.
شاید تجربههای هر شخص نسبت به شخص دیگه فرق کنه. ممکنه دانشگاهی که برای من خوب باشه، برای یه نفر دیگه بد باشه و بهش خوش نگذره، اما به صورت کلی، دانشگاه تهران، با امکانات خوب و اساتید کاردانی که داره، میتونه خاطرات خیلی خوبی رو براتون رقم بزنه و به لحاظ تحصیلی هم بهتون کمک کنه.